Wereldwijd staan we voor grote uitdagingen. Denk aan klimaatverandering, de wereldwijde uitputting van grondstoffen en de alsmaar groeiende wereldbevolking. Een andere uitdaging wordt gevormd door de overgang van een lineaire naar een circulaire economie.
Op dit moment bestaat de economie namelijk vooral uit lineaire processen, wat betekent dat er grondstoffen worden gedolven, deze vervolgens worden verwerkt tot een product en dit product na gebruik wordt weggegooid. Dit is enorm inefficiënt en zorgt onder andere voor de uitputting van grondstoffen, een torenhoge uitstoot van broeikasgassen tijdens productieprocessen en een onvoorstelbare hoeveelheid afval.
Circulaire economie
We moeten de lijn van de lineaire economie dus ombuigen en toewerken naar een circulaire economie. Hierin bestaat er geen ‘afval’ meer en worden productieketens omgevormd tot gesloten kringlopen. Dit zal echter niet van de ene op de andere dag gerealiseerd kunnen worden en vergt aandacht voor alle onderdelen van onze economie.
De kledingindustrie
In deze nieuwsbrief kijken we daarom naar een onderdeel van de economie waar (vrijwel) iedereen mee in aanraking komt: De kledingindustrie. We kopen namelijk steeds meer kleding en gooien dit ook steeds sneller weer weg. Grote kledingbedrijven spelen hierop in door vaker nieuwe collecties uit te brengen en minder rekening te houden met de kwaliteit van de kleren. Dit wordt ook wel ‘fast fashion’ genoemd.
De impact op de aarde
Voor de productie van die kleding zijn natuurlijk grondstoffen en andere middelen nodig. Denk aan olie, verf en enorme hoeveelheden water. Ook komen er tijdens deze productieprocessen broeikasgassen vrij. Zo is de totale kledingindustrie verantwoordelijk voor zo’n 8% van de wereldwijde CO2-uitstoot. Ter vergelijking: dat is meer dan de hele lucht- en scheepvaart bij elkaar. Vervolgens worden de kleren (nadat ze gedragen of uit de mode zijn) weggegooid en zelden gerecycled.
Wat moet er veranderen?
Er moet dus iets veranderen, maar hoe gaan we dat doen? Een deel van die verantwoordelijkheid ligt bij de kledingfabrikanten. Op dit moment bestaan namelijk veel kledingstukken uit verschillende materialen als katoen, polyester en elastaan. Hierdoor is het moeilijker om deze kleding te recyclen. Het is daarom efficiënter als kledingstukken alleen nog maar van één soort materiaal worden gemaakt, bijvoorbeeld (organisch) katoen.
Maar wat kunnen we nou zelf doen? Goeie vraag! De makkelijkste oplossing is natuurlijk om (iets) minder kleding te kopen. Als iedereen dit zou doen wordt een groot deel van het probleem al verholpen. Maar er zijn ook andere mogelijkheden. Denk bijvoorbeeld aan het kopen van tweedehands kleding en andersom het aanbieden van oude kleding aan organisaties als het Leger des Heils of de plaatselijke kringloop. Ook bestaan er tegenwoordig zogenaamde ‘kledingloops’ waarbij meerdere mensen hun kleding met elkaar ruilen en daarmee iedere maand hun kledingkast opnieuw kunnen vullen. Met behulp van dit soort kleine veranderingen kan iedereen op hun eigen manier een steentje bijdragen aan een duurzamere wereld!
De rol van SME
Ook bij SME zijn we volop bezig met het thema circulaire economie. Niet alleen rondom kleding natuurlijk. Bij SME ondersteunen wij namelijk gemeenten bij het realiseren van een circulaire economie op lokaal niveau. Dit alles vanuit ons motto ‘Duurzaamheid is mensenwerk’. Immers vraagt duurzame ontwikkeling (en daarmee ook het vormen van een circulaire economie) niet alleen om een actieve rol van de gemeente, maar ook om betrokkenheid en eigenaarschap van de inwoners. Alleen zó werken we aan een samenleving die echt duurzaam is!
Kijk voor meer informatie op onze pagina circulaire economie.
Jurgen Broeders
